Lie f desverdriet.info

Oproep voor gedeprimeerde gedichten!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je gedicht op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij plaatsen je gedicht, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang en precies als de vloed van je tranen.

Hallo,

Ik vond jullie website over liefdesverdiet, en wilde graag mijn
gedichtje insturen.
Ik ben helemaal geen gedichtenschrijver, maar het is een van de weinige
manieren me te kunnen uiten.

Met een jeugdliefde van vroeger heb ik weercontact gevonden,
maar dat ging mis toen ik andermaal verliefd op haar werd:
zelfs na 18 jaar was daar weinig voor nodig.

Juist deze verliefdheid dreef ons nu weer uit elkaar en dat doet zeer.
Ik had er graag een vriendschappelijk contact bijgehad, en daar leek het
ookgoed naar uit te zien, maar bij mij ging het helemaal mis.

Ik heb een gedichtje geschreven en dat heet "Om jou" . Ik hoop dat
jullie het plaatsen.

Patrick

Om jou

Op de middelbare school zag ik je al staan,
En keken wij elkaar vaak diep in de ogen aan.
Ik was toen te verlegen en heb geen initiatief genomen,
Anders was het wellicht toen al heel anders gelopen.

Uiteindelijk heb ik geaccepteerd en heb mezelf wijsgemaakt,
Dat jij voor mij onbereikbaar bent gemaakt.
Maar het gevoel dat ik altijd bij jou kreeg, was zo fijn,
Dat ik maar al te graag bij je had willen zijn.

De jaren verstrijken, het slijt, maar vergeten doe ik je nimmer meer,
En regelmatig denk ik aan de leuke momenten van weleer.
Na achttien jaren kruisten onze wegen plots wederom,
We haalden beiden het contact aan, al weet ik niet goed waarom.

Beiden in een relatie, maar toch nog steeds belangstellend naar elkaar,
Begon een spontaan weerzien aldaar.
Het gevoel van lang geleden kwam weer herkenbaar terug bij mij,
Dat maakt me verward en rijst de vraag: wat wil jij?

Je lach, je stem, je mooie bruine ogen;
Zelfs na zo'n lange tijd maakt dat me wederom op slag verliefd.
Ik weet me geen raad, wat moet ik nu?
Alle hedendaagse belangen worden doorklieft.

Het wordt voor mij te heftig en ik maak daardoor een fout,
Ik verlangde nú al naar het moment dat je ook van mij houd.
Jij voelt dat goed aan, en doet wijselijk een stapje terug,
Maar ik begrijp dat signaal niet goed en ga te vlug.
Ik schaad onbedoeld je vertrouwen; ik kom te dichtbij,
Dat was niet wat je wou: een relatie met mij.

Aan ons weerzien komt hiermee abrupt tot een eind,
Het is m'n eigen schuld; kwam door die blindheid van mij.
Het voelde zo goed, en net zo hevig als lang gelee,
Maar het schijnt niet meer te mogen, wij met zijn twee.

Het ergste vind ik dat ik je wéér verloren heb als vriendin,
We deelden veel interesses, al vanaf het hernieuwde begin.
Achttien lange jaren zaten tussen onze gescheiden wegen,
En helaas was het weerzien maar voor even.

Toch waren het wederom fijne momenten;
Vergeten doe ik je niet, al doet het erg veel pijn.
En hoop dat je mij over een tijdje ook nog niet vergeten zult zijn.

Zielsveel, hoop ik dat jij mijn verlangens vergeeft,
En dat over een poosje het vriendschappelijk contact toch weer
voorzichtig herleefd.
Geloof, hoop en liefde horen daarom ook dicht bij elkaar,
En het is daarom,
dat ik dat symbool sinds kort, in het goud, om mijn hals bewaar.
Om jou.

Patrick